Apostolstwo

Gorliwa praca duszpasterska na rzecz ubogich, zwłaszcza dzieci, starców i chorych, to charakterystyczny rys działalności apostolskiej ks. Ignacego Kłopotowskiego, podejmowanej już od pierwszych lat jego posługi kapłańskiej. Z jego inicjatywy powstawały ochronki, sierocińce, domy dla upadłych kobiet, starców. Od 1894 roku swoją troską obejmował ubogich w Lublinie, a od 1908 roku w Warszawie. Loretto także w jego zamyśle miało być schronieniem dla ubogich staruszek z warszawskiej Pragi.

Zgodnie z pragnieniem ks. Ignacego Loretto miało być także miejscem schronienia dla ubogich dzieci. Od pierwszych miesięcy istnienia Loretto siostry loretanki zaczęły przyjmować na kolonie grupy biednych dzieci wyszukiwanych przez ks. Kłopotowskiego z warszawskiej Pragi, gdzie był proboszczem Parafii Matki Bożej Loretańskiej.

Równoległym do dobroczynności polem działania bł. Ignacego Kłopotowskiego była działalność wydawnicza, którą niestrudzenie podejmował przez cały czas swego kapłańskiego życia nazywając  maszynę drukarską “współczesną kazalnicą”. Tygodnik “Posiew”, dziennik “Polak-Katolik”, miesięcznik “Dobra służąca” to tytułu, które zaczął wydawać już w Lublinie, nie zważając na nieprzychylność władz carskich. Jego praca redaktorska i wydawnicza rozwinęła się jeszcze bardziej po przeprowadzce do Warszawy. Tu wznawia tytuły lubelskie i ukazuje się pierwszy numer “Kółka Różańcowego”, do dziś wydawanego przez siostry loretanki pod tytułem “Różaniec” oraz pismo dla dzieci “Anioł Stróż”.

Za najważniejsze dzieło swego życia uważał bł. ks. Ignacy Kłopotowski założenie Zgromadzenia Sióstr Loretanek. Przeznaczył je na apostołki prasy katolickiej.