Trzecie soboty miesiąca – Sobotnie spotkanie z Maryją
Jest to czas szczególnego Nabożeństwa do Matki Bożej Loretańskiej praktykowany w Loretto.
W ten dzień, szczególnie modlimy się w intencjach przyniesionych przez pielgrzymów do Sanktuarium, a także za tych, którym szczególnie patronuje Matka Boża Loretańska: za chorych, rodziny, o nowe powołania, o poszanowanie życia ludzkiego od poczęcia, za podróżujących samolotami i lotników, wszystkich pielgrzymów oraz za ojczyznę.
Nabożeństwo błagalne ku czci Matki Bożej Loretańskiej rozpoczyna się o godzinie 10:00 w Sanktuarium – kaplicy sióstr, następnie po odczytaniu intencji przyniesionych przez pielgrzymów do koszyczków, zostaje odprawiona Msza święta w tych intencjach o godzinie 10:30.
Po Mszy świętej w miesiącach ciepłych następuje odśpiewanie Litanii Loretańskiej połączonej z procesją, poza miesiącami ciepłymi Litania śpiewana jest w Sanktuarium.
Na zakończenie pielgrzymi otrzymują Indywidualne błogosławieństwo połączone z nałożeniem figury Matki Bożej Loretańskiej.
Czym jest Litania Loretańska?
Słowo ,,litania” oznacza modlitwę błagalną, zawierającą powtarzający się element np. ,,Módl się za nami”. W VII wieku częstą praktyką, była modlitwa litanijna o wydźwięku pokutnym do przyzywania orędownictwa świętych, której cechą charakterystyczną było często powtarzane wezwanie Kyrie eleison albo ora pro nobis.
Od czasu pierwszej informacji potwierdzającej odmówienie litanii 10 grudnia 1531 w Loreto, litania przechodziła wiele zmian.
Obecna forma litanii loretańskiej składa się z trzech części: wstępu zbudowanego z inwokacji do Trójcy Świętej; właściwego korpusu wezwań oraz zakończenia polegającego na trzykrotnym śpiewie błagalnej aklamacji ,,Baranku Boży”. Zbudowana jest z 12 wezwań do Maryi jako Matki Bożej, następnie 6 wezwań sławiących Ją jako Dziewicę, 13 symbolicznych oraz 7 tytułujących Ją Królową. W 1558 roku wprowadzono werset Wspomożenie wiernych, na początku XVIII wieku: Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta oraz wiele innych wezwań. Ostatnim wersetem dodanym do litanii loretańskiej w 1995, jest zawołanie Królowo Rodzin dodane przez papieża Jana Pawła II.
Oprócz tego wydano szereg zezwoleń dopuszczających stosowanie jakiegoś wezwania na terenie danego kraju, diecezji czy rodziny zakonnej np. w Polsce jest to wezwanie Królowo Polski, natomiast zakon karmelicki odmawia wezwanie Królowo szkaplerza świętego.
